[FIC IDENTITY V(YURI)] Emma x Emily ดอกไม้ของฉัน

ตัวละคร(หลัก)

1.Emma Wood (Gardener)

2.Emily Dyer(Doctor)

ปลากรอบ

บางตัวใน Identity V

ณ ที่โบสถ์สีเลือด

            "แฮ่กๆ" เอมม่าสาวชาวสวนกำลังวิ่งหนีฮันเตอร์ที่กำลังไล่ตามหล่อนเสียวใจเต้น ตึกๆ แบบไม่หยุด "จะหนีไปไหน!!" แจ๊คทักแล้ววิ่งไล่ต่อไปโดยไม่ออมมือ พอทั้งคู่วิ่งหนีกันไป เอมม่าหนีพ้นแล้วมาอยู่แถวกำแพงที่มีเก้าอีประหารอยู่ 1 ตัวกับไซเฟอร์ที่ดีโค้ตแล้ว แล้วปรากฏว่าเป็นสุดท้าย "สุดท้ายแล้วเก้าอี้ประหาร....คงไม่โดนไปห้องVIPหรอก.." เอมม่าพูดลอยๆแล้วลงมือพังเก้าอี้ประหาร

*ครึก!*

เก้าอี้ประหารอันสุดท้ายล้มพังโดยหารู้ไม่ว่า....

 *ตึกๆ*  

เอมม่าขนลุกเมื่อเสียงใตเต้นนั้นเริ่มดังขึ้น หล่อนหันหลังไปพบว่าแจ๊คอยู่ข้างหลังเธอไม่รอช้า...แจ๊คใช้กรงเล็บอันแหลมคมข่วนเข้าที่ตัวของเอมม่าอย่างจังจนเอมม่าได้รับบาดเจ็บ แต่นางไม่รอช้าจึงรีบหนีสุดขีด "อีกแล้วเรอะ?..อย่าเถอะนะ" แจ๊คไล่ตามเอมม่าแบบจังๆ แต่เอมม่าหนีพ้นได้ไวแล้วได้ยินเสียงมีคนกำลังดีโค้ตอยู่ ซึ่งจุดที่นางยืนอยู่นั้นคือภายในโบสถ์หล่อนได้มองตรงกลางระหว่างเก้าอี้ ปรากฏว่า..

*ตื้ดๆ*

เอมิลี่...สาวพยาบาลที่เอมม่านั้นไว้ใจเธอได้แต่ก่อนที่นางจะไปหาเอมิลี่นั้นปรากฏว่านางได้เห็นใบหน้าอันงดงามของเอมิลี่ถึงจะดูขี้กลัวก็ตามทีมันเป็นไรที่ น่ารักสำหรับเธอ เพราะตอนนี้เอม่ากำลังสติไปจนนึกว่าอยู่ในสวนทุ่งลิลลี่ "อ้าว! เอมม่า" เอมิลี่ทักเอมม่าจนเอมม่าสะดุ้งได้สติ 

" อ...อ้าว!! เอมิลี่"

เอมม่าได้สติแล้วมองเอมิลี่แบบอ้อนๆ "ช..ช่วยรักษาฉันหน่อยสิ" เอมิลี่มองจากสภาพร่างกายของเอมม่าจึงคิดว่ามันจำเป็นที่ต้องรักษานางชาวสวน จึงลงมือรักษาให้ทันที 

"อืม...น่ารักจัง"

เอมม่าคิดในใจแบบไม่ให้เอมิลี่สงสัยว่าเธอคิดอะไรอยู่ จนเอมิลี่รักษานางเสร็จ เอมม่าค่แยๆลุกขึ้นมาพร้อมไปดีโค้ตต่อทันทีจนเสร็จเพราะเหลือขีดเดียว

"ไปกันเถอะ!!" เอมม่าจับมือเอมิลี่รีบหนีไปหลังจากดีโค้ตเสร็จ " อะ!! เดี๋ยวสิให้ฉันวิ่งไปเองก็ได้!!"

*เหลือไซเฟอร์ อีก 1 เครื่อง*

เอมม่ากับเอมิลี่เดินด้วยกันแล้วตามหาไซเฟอร์เครื่องสุดท้าย "จริงสิ....เฟรดน่าจะช่วยเราได้นิ" เอมม่านึกขึ้นได้ "นั่นสิน-" เอมิลี่เห็นด้วยแต่พอนางหันไปทางนึงจู่ๆเห็นส่วนไฮไลต์รูปทนายเฟรด ได้มุดลงดินไปแล้ว 

"-_-..."

ทั้งสองทำหน้าเหมือนคิดว่าจะซวยในไม่ช้า "เออ...นี่" เอมม่าทักเอมิลี่ด้วยคำพูดเสียงอ่อนหวาน 

"มีไรหรอ?" เอมิลี่ถามพร้อมทำสีหน้าออกงงๆ "อะ...ชั่งเถอะ!! ดอกไม้ =///="  เอมม่าไม่รู้จะพูดไรดีจึงใช้คำแทนอย่างน้อยก็โชคดที่เอมิลี่ไม่เก็ต 

พอหลังจากนางทั้งสองเดินไปเรื่อยๆก็เจอกับลัคกี้

"เห้!!!"

ลัคกี้รีบวิ่งมาพร้อมแผนที่ ทั้งสองดีใจเป็นอย่างมากจึงบอกให้ลัคกี้เป็นคนช่วยนำทางไปในขณะที่กำลังวิ่งตามลัคกี้ เอมิลี่มักจะมองเอมม่าแบบว่าเธอกำลังคิดอะไรกับตัวเองอยู่ จนเริ่มออกสีหน้านิดๆ หลังจากลัคกี้พามาถึงเครื่องสุดท้ายแต่ละครก็รีบดีโค้ตทันทีไม่มีรอ ในขณะดีโค้ตนั้นพอหลังจากดีโค้ตเสร็จลัคกี้รีบวิ่งไปจู๊คแจ๊คทันทีเพราะเขารู้สึกได้ว่าแจ๊คมาไกล้แล้ว แต่เอมม่าบอกเอมิลี่ให้อยู่กับเธอแปปนึงก่อนดพราะเธอเหมือนกะมีเรื่องสารภาพ

"มะ...มีไรหรอเอมม่า?"

เอมม่าจ้องหน้าเอมิลี่แล้วถอดถุงมือข้างนึง "ช่วยถอดถุงมือข้างนึงของเธอหน่อย..." เอมิลี่ได้ยินเช้นนั้นจึงถอดถุงมือข้างนึงไม่ทันวางถุงที่ถอดลง จู่ๆเอมม่าก็เอามือเปล่าของเธอจับมือข้างที่เอมิลี่ถอดถุงมือแบบแตะเนื้อต่อเนื้อ เอมิลี่แสดงอาการเขินอายเมื่อเห็นเช่นนั้น มือของเอมม่านั้นอบอุ่น 

"จำตอนที่ฉันเรียกเธอว่าดอกไม้ได้ไหม?...."

เอมม่าถามย้อน เอมิลี่นึกได้ทันที

"เธอเป็นชาวสวน..อย่าบอกนะ..ดอกไม้ที่เธอหมายถึงคือ...?0///0"

เอมม่ายิ้ม "ใช่แล้วละ..." 

"0///0..." เอมิลี่แสดงอาการเขินอายและรู้ว่าเอมม่าชอบตน จึงพูดว่า.."ฉัน...รับความรู้สึกนี้ก็ได้ค่ะ..." เอมม่าพูดไปยิ้มไปหน้าแดงไป หลังจากนั้นทั้งสองก็กอดกันโดยไม่เกรงใจแจ๊คที่มายืนมองตั้งนานแล้ว

"เอ่อ... OKAY" แจ๊คเดินหนีไปเหมือนไม่อยากขัดจังหวะพวกหล่อน

"ไปกันเถอะนะ...เอมิลี่ซัง" เอมม่าจับมือเอมิลี่พร้อมยิ้มไปด้วย "อืม..." เอมิลี่ยิ้นหน่อยๆแสดงอาการเขินอายบ้างหลังจากนั้นทั้งสองก็เดินออกจากทางออกไปด้วยกันแล้วเหมือนนางจะลืมไปว่าลัคกี้เขาออกไปนานแล้ว แต่ทั้งสองก็หลบหนีได้อย่างปลอดภัย

"อืม..ลาก่อยนะ." แจ๊คลาทั้งสองพร้อมไปนั่งมองรูปของ Naib แบบยังกะคิดถึง......

The End